میل-۲۸

میل ام آی-۲۸
میل ام آی-۲۸ در حال پرواز
نوع	بالگرد تهاجمی
سازنده	روسیه
طراح	میل
اولین پرواز	۱۰ نوامبر ۱۹۸۲
بکارگیری	نیروهای مسلح روسیه
وضعیت	فعال
کاربران اولیه	نیروی هوایی اتحاد جماهیر شوروی ونزوئلا
تعداد ساخت	۵۳ فروند
قیمت	۲۵۰ میلیون روبل

میل ام‌آی-۲۸(به روسی: Ми-28)‏ (نام‌گذاری ناتو Havoc) یک بالگرد تهاجمی روسی جهت مقابله با اهداف زمینی زره‌پوش و اهداف هوایی کم‌سرعت در روزوشب و تمام وضعیت‌های آب‌وهوایی است. این بالگرد ۴ پره مجهز به به دو موتور توربو شفت با قدرت۲۲۰۰ اسب بخار می‌باشد.

کار بر روی طراحی میل ام آی-۲۸ در سال ۱۹۸۰ آغاز شد و اولین پیش‌نمونه آن در نوامبر ۱۹۸۱ به پرواز درآمد. در سال ۲۰۰۶ اولین فروند از آن به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شد. پیش بینی می‌شود این بالگرد تا سال ۲۰۱۶ جایگزین میل می ۲۴ شود.

تاریخچه

در میانه دهه ۷۰ میلادی فرماندهان نیروی هوایی و وزارت دفاع اتحاد شوروی به این نتیجه گیری رسیدند که بالگرد تهاجمی/ترابری میل ام آی-۲۴ دیگر پاسخگوی نیازهای آینده ارتش شوروی نیست و تلاش برای ساخت این بالگرد چند منظوره منجر به از دست رفتن بخشی از مقدورات عملیاتی، افزایش وزن و اندازه آن شده است. این بالگرد دچار محدودیت‌های بسیاری به ویژه در محیط‌های گرم و بلند بود.^[۱] در پی برگزیده شدن طرح بالگرد ۲ نفره بسیار چابک و باگنجایش جابجایی مهمات بسیار آپاچی ای اچ-۶۴ در ارتش ایالات متحده آمریکا، شورای وزیران اتحاد شوروی در ۱۶ دسامبر ۱۹۷۶ (۲۵ آذر ۱۳۵۵) دستورکاری را برای گسترش بالگرد تهاجمی تازه‌ای در همان راستا و با هدف طراحی و توسعه نسل توینی از بالگردهای رزمی با هدف انهدام خودروها و دستگاه‌های دشمن و به ویژه تانک در رزمگاه و نزدیکی خط مقدم، برای خدمت در هوانیروز شوروی در دهه ۸۰ میلادی صادر کرد.^[۲] مسئولیت طراحی این بالگرد جدید به دو گروه اصلی طراحی این کشور یعنی دفتر طراحی کاموف و میل واگذار شد.^[۳] این رقابت منجر به طرح نامتعارف بالگرد یک نفره کاموف ک آ-۵۰ و میل ام آی-۲۸ شد.^[۴] برنامه میل-۲۸ با مدیریت «مارات تیسچنکو» به سرعت پیشرفت کرد و نخستین فروند از ۴ نمونه اولیه آن در تاریخ ۱۰ نوامبر ۱۹۸۲ (۱۹ آبان ۱۳۶۱) نزدیک به یک سال پیش از واگذاری آپاچی به نیروی زمینی ایالات متحده پرواز نخست خود را انجام داد.^[۵] با اینحال تا پیش از نمایشگاه هوافضای پاریس در سال ۱۹۸9 (1361) این بالگرد در هاله‌ای از ابهام بود. در طی سالها بحث بر سر این که کدامیک از دو طرح رقیب برتر است ادامه داشت و حتی دستور ریاست جمهور روسیه بوریس یلتسین در سال ۱۹۹5 (13754) مبنی بر انتخاب بالگرد کاموف ک آ-۵۰ نه فقط باعث پایان این بحث نشد بلکه برنامه میل-۲۸ نیز ادامه یافت.^[۶] در آغاز دهه ۲۰۰۰ میلادی رقابت میان میل و کاموف دوباره آغاز شد ولی این بار طرح پیشنهادی هر دو شرکت (میل-۲۸ ان و کاموف ک آ-۵۲) برای تولید برگزیده شدند.^[۷]

ویژگی‌های طرح

کابین خدمه

میل-۲۸ در پاسخ به نیازهای شوروی به نسل جدیدی از بالگردهای پیشرفته با کارایی عملیاتی و قابلیت بقای رزنگاهی زیاد طرحی و ساخته شد. این بالگرد مانند بسیاری از بالگردهای جهان از طحی متعارف شامل استقاده از یک پروانه اصلی و ملخ تثبیت دُمی بهره می‌گیرد. این بالگرد دارای دو خدمه (خلبان و متصدی جنگ افزار) می‌باشد که به صورت پشت سر هم در کابین پله‌ای (افسر جنگ افزار در صندلی جلو و خلبان در کابین پشت و بالاتر از او) مستقر می‌شوند. بر خلاف میل-۲۴ کنترل‌های پروازی تنها در اختیار خلبان میل-۲۸ است. همچنین میل ۲۸ بر خلاف دیگتر بالگردهای نوین جنگنده و به عنوان میراث دار میل می-۲۴ در پشت کابین و بالچه‌ها دارای محفظه بزرگی برای حمل وسایل و دستگاه‌ها می باشدو این محفظه می‌توان ۲ تا ۳ نفر را در شرایط اضطراری در خود جا دهد. برای افزایش توانایی بقای رزمی این بالگرد نسبت به نسل پیش از خود و تامین امنیت خدمه پروازی، آنها در کابین‌های زرهپوش تیتانیومی تقویت شده با صفحات سرامیکی به صورت جدا از یکدیگر مستقر می‌شوند. ادعا شده که این پیکره بندی توانایی تحمل صدمات ناشی از اصابت گلوله‌های ۲۰ میلیمتری است. پنجره جلو کابین خدمه به شیشه‌های ضدگلوله با ضخامت ۴۲ میلیمتر مجهز استکه می‌توانند در برابر برخورد گلوله‌های ۱۲/۷ میلیمتری دوام بیاورند در حالی که شیشه‌های پهلویی با ضخامت ۲۲ میلیمتر توان تحمل برخورد گلوله‌های ۷/۶۲ میلیمتری را دارند. کانین این باگرد مجهز به صندلی‌های جاذب ضربه «پامیر-کِی» (Pamir-K) به همراه ارابه قرود نیرومند و دریچه‌های کابین، بالچه‌ها و پروانه اصلی قابل پرتاب است. این ترکیب می‌تواند زنده مانده خدمه را در سقوط با سرعت عمودی ۱۲ متر بر ثانیه تضمین کرده و ضربه فرود را از میزان مرگ آور ۶۰-۵۸ «جی» به ۱۲ جی کاهش می‌دهد.^[۸]

موتور و پروانه

این بالگرد مجهز به یک پروانه اصلی ۵ پره و ملخ دُمی است. جنس پره‌های اصلی از مواد کامپوزیت با سر تیتانیومی است گفته شده که می‌تواند برخورد گلوله‌های ۳۰ میلیمتری را تحمل کند. ملخ دمی ۴ پره با زاویه ۳۵ و ۱۴۵ و به شکل حرف لاتین X است که باعث کاهش صدا می‌شود. نیروی میل -۲۸ را دو دستگاه موتور توربوشفت «کلیموف تی وی ۳-۱۱۷ وی ام اِی» هر یک با توان ۲۱۹۴ اسب بخار (۱۶۳۶ کیلو وات) تامین می‌کنند. این موتورها با قاصله زیاد در دو سوی کابین خدمه و بالای بالچه‌های آن نصب شده‌اند. ورودی‌های هوای مونور به پوشش محافظ در برابر اخسام خارجی و گردوغبار مجهزند. از سال ۲۰۱۰ نمونه‌های تولیدی این بالگرد به موتورهای پیشرفته تر «کلیموف وی کِی -۲۵۰۰-۰۲» هر یک با توان ۲۴۰۰ اسب بخار (۱۷۸۹ کیلو وات) مجهز شده‌اند. برای کاهش پخش شدن پرتوهای فروسرخ گرمایی از اگزوزهای سه گانه رو به پایین که در یک پوشش محافظ گرماییی قرار دارند استفاده شده است. سوخت داخلی آن در مخازن ضد نشت به ظرفیت ۱۵۰۰ لیتر حمل می‌شود. در عین حال این بالگرد توانیایی حمل مخزن سوخت خارجی هر یک به گنجایش ۵۵۷ لیتر (در کل ۲۲۲۸ لیتر) در زیر بالچه‌های خود است.^[۹]

جنگ افزار

جنگ افزار ثابت سازمانی میل -28، یک قیضه توپ 30 میلیمتری «شیپونوف 2 اِی 42» (Shipunov 2A42) با 300 تیر فشنگ می باشد. این توپ که در زیر دماغه نصب شده در اصل یک جنگ افزار پیاده نظام است که بر روی نفربرهای زرهی «بی ام پی-2» نصب شده است. این جنگ افزار دارای دو نواخت تیر می باشد، نواخت تیر 300 تیر در هر دقیقه علیه اهداف زمینی و 900 تیر در دقیقه علیه اهداف هوایی. فشنگ ها در دو غلاف جعبه ای شکل (هر کدام 150 تیر) که در دو سوی توپ نصب شده اند قرار دارند و با حرکات افقی و عمودی توپ حرکت می کنند. توپ به همراه جعبه فشنگ ها قادر به چرخش 110 درجه ای به هرطرف، 13 درجه به بالا و و 40 درجه به پایین است.^[۱۰]. میل -28 دارای دو بالچه کوتاه هر یک با 2 آویزگاه حمل سلاح است که در دو سوی بدنه در زیر محفظه موتورها نصب شده اند. هر یک از این آویزگاه ها توانایی حمل تا 480 کیلوگرم بار را دارد که معمولاً شامل 2 مجموعه موشک های ضد تانک لوله پرتاب هدایت شوند رادیویی « 9 ام 114 اِشتورم» (9M 114 shtrtum) (کد ناتو: اِی تی-6 اسپایرال) و یا «9 ام اَتکا» (9M 120 Atka) (کد ناتو: «ای تی-9 اسپایرال-2) است. موشک «اَتکا -وی» جنگ افزار اصلی ضد زره میل-28 و به ویژه مدل «اِن» (N) می باشد. بیشینه برد این موشک با سامانه هدایت رادیویی فرمان در خط دید 5،8 کیلومتر و مجهز به سرجنگی متوالی است. توان نفوذ آن 580 میلیمتر در زره فولادی پس از غلبه بر زره واکنشی انفجاری است. .^[۱۱] جنگ افزار هدایت ناپذیر میل-28 شامل انواع گوناگونی از موشک های 70، 80، 122 میلیمتری و غلاف توپ «یو پی کِی-23-28» شامل یک توپ دو لول 23 میلیمتری به همراه 250 تیر فشنگ می باشد که همگی در آویزگاه های زیر بال حمل می شوند. دیگر جنگ افزارهای قابل حمل این بالگرد عبارتند از: غلاف مین پخش کن «کِی ام جی یو-2» و موشک های هوا به هوای «9 کی-310» و «9 ام-39 ایگلا». معمولاً تا 8 موشک هوا به هوا را می توان در 4 پرتابگر دوتایی برای کاربرد بر ضد بالگردها و هواپیماهای بدون سرنشین حمل کرد. در نوک هر بالچه، یک غلاف حاوی پرتابگرهای شراره (چف) با امکان حمل گیرنده های اخطار امواج راداری و لیزری می توان نصب شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: